Pierwsze święta osadników na Ziemiach Odzyskanych

Zbliżające się święta to okazja do wspomnień o pierwszej wigilii w naszym mieście. Swoją historię zgodził się nam opowiedzieć jeden z pierwszych osadników - pan Tadeusz Barecki. To momentami trudna, ale piękna opowieść  o ucieczce i odnalezieniu spokoju w Brzegu Dolnym. 

DROGA DO BRZEGU DOLNEGO

Przybyliśmy tu w październiku 1945 roku. Pierwsi, którzy przyjechali tutaj z terenów wschodnich, czyli województw Lwów, Brody - większość osiedliła się w Izristal czyli Piotroniowicach. Mama z dziećmi, było nas pięcioro - pierwszym transportem przyjechaliśmy tutaj, do Piotroniowic, gdzie przebywaliśmy przez kilka miesięcy. W tym czasie wszyscy mężczyźni, mężowie, wujowie byli na wojnie, chociaż ta skończyła się 8 grudnia, a to był koniec maja. Do Piotroniowic dołączył do nas tato na przepustkę. Z zawodu był młynarzem, zaczął rozglądać się w okolicy w tym czasie za młynem. Wraz ze swoim szwagrem trafili do Brzegu Dolnego, po czym wrócili do jednostki. Ale kiedy w październiku zostali zdemobilizowani do cywila, tato przyjechał do Piotroniowic i wtedy wszyscy wyruszyliśmy do Brzegu Dolnego. Mieliśmy ze sobą krowę, dlatego szukaliśmy domu, gdzie byłoby dla niej miejsce, jakaś obórka. Krowa, która z nami przyjechała, była w tamtych czasach jedynym naszym żywicielem. Dzięki niej było mleko, sery. Właściwy dom znaleźliśmy koło poczty, na ulicy Kolejowej. Budynek był  zdewastowany, okna powybijane, drzwi połamane, ale w podwórku stała oficyna. Nasza siódemka zamieszkała na górze, gdzie znajdowały się dwa pomieszczenia, a w tym czasie tato remontował dom.

>>Więcej...<<